Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 nazywane jest Construction Products Regulation w skrócie CPR wymusza na wszystkich producentach kabli, oferujących swoje wyroby na rynku Unii Europejskiej, badanie wyrobów pod względem reakcji na ogień. Jego celem jest podniesienie bezpieczeństwa budynków przez stosowanie przebadanych i sklasyfikowanych przewodów oraz kabli elektrycznych stosowanych do budowy instalacji elektrycznych.
Szczegóły dotyczące badań wyrobów oraz zasad klasyfikacji są określone w dwóch normach PN-EN 13501-6:2014 „Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków – Część 6: Klasyfikacja na podstawie wyników badań reakcji na ogień kabli elektrycznych” oraz PN-EN 50575:2015 „Kable i przewody elektroenergetyczne,
sterownicze i telekomunikacyjne. Kable i przewody do zastosowań ogólnych w obiektach budowlanych o określonej klasie odporności pożarowej”. Normy te odnoszą się do konkretnych metod badawczych określających reakcję na ogień wyrobów oraz przywołują zasady klasyfikacji wyrobów. Określenie klasy reakcji na ogień opiera się przede
wszystkim na badaniu zgodnie z normą EN 50399 oraz PN-EN 60332-1-2:2010 „Badania palności kabli i przewodów elektrycznych oraz światłowodowych. Część 1-2: Sprawdzanie odporności pojedynczego izolowanego przewodu lub kabla na pionowe rozprzestrzenianie się płomienia. Metoda badania płomieniem mieszankowym 1 kW”. Badania pozwalają na sklasyfikowanie wyrobów w jednej z poniższych klas:
Współcześnie stosowane materiały pozwalają na produkcję kabli, których reakcja na ogień mieści się w klasach od Fca (najniższa) do B2ca (najlepsza). Dlatego też w najbliższym czasie będą dostępne na rynku kable i przewody sklasyfikowane w jednej z poniższych klas:
Dodatkowo normy PN-EN 13501-6 i PN-EN 50575 wprowadzają możliwość klasyfikacji dodatkowej pozwalającej szczegółowo opisać reakcję wyrobów na ogień. Klasyfikacja dodatkowa opisuje gęstość dymu emitowanego przez kable i przewody podczas pożaru, kwasowość produktów spalania oraz możliwość spadania gorących kropli z palącego się materiału.
Kryteria klasyfikacji oparte zostały na wynikach badań wg norm PN-EN 50399, PN-EN 50754 oraz PN-EN 61034:
Typ | Opis |
---|---|
s1 | TSP1200s |
s1a | s1 i transmisji według PN-EN 61034-2 >80% |
s1b | s1 i transmisji według PN-EN 61034-2 ≥ 60% <80% |
s2 | TSP1200s < 400m² i max SPR < 0,15m²/s |
s3 | nie s1 lub s2 |
Typ | Opis |
---|---|
d0 | brak płonących kropli i odpadów w ciągu 1200 s |
d1 | brak płonących kropli i odpadów płonących dłużej niż 10 s w ciągu 1200 s |
d2 | nie d0 lub d1 |
Typ | Opis |
---|---|
a1 | konduktywność <2,5µS/mm i pH >4,3 |
a2 | konduktywność <10µS/mm i pH >4,3 |
a3 | nie a1 lub a2 |
W ten sposób otrzymujemy pełną klasyfikację reakcji na ogień kabla lub przewodu, która może wyglądać przykładowo w następujący sposób:
B2ca, s1a, d0, a1
Powyższy przykład pokazuje najwyższą możliwą w tej chwili klasyfikację dla kabli i przewodów zbudowanych w oparciu o materiały izolacyjne termoplastyczne.
Dodatkowo, norma PN-EN 50575-2015 „Kable i przewody elektroenergetyczne, sterownicze i telekomunikacyjne. Kable i przewody do zastosowań ogólnych w obiektach budowlanych o określonej klasie odporności pożarowej” opisuje szczegółowo jakie jednostki badawcze mają brać udział w badaniach wyrobów, w jaki sposób producent
klasyfikuje wyrób i jakie dokumenty potwierdzające klasyfikację mają zostać dostarczone przez producenta przy wprowadzaniu wyrobu na rynek Unii Europejskiej.