Wyłączniki nadprądowe (bezpieczniki)
Centrala: 102 szt.
W oddziałach: 479 szt.
Centrala: 72 szt.
W oddziałach: 755 szt.
Centrala: 99 szt.
W oddziałach: 252 szt.
Centrala: 58 szt.
W oddziałach: 260 szt.
Centrala: 18 szt.
W oddziałach: 98 szt.
Centrala: 16 szt.
W oddziałach: 266 szt.
Centrala: 30 szt.
W oddziałach: 88 szt.
Centrala: 12 szt.
W oddziałach: 257 szt.
Centrala: 19 szt.
W oddziałach: 61 szt.
Centrala: 10 szt.
W oddziałach: 80 szt.
Centrala: 2 szt.
W oddziałach: 63 szt.
Centrala: 5 szt.
W oddziałach: 49 szt.
Wyłączniki nadprądowe zapewniają ochronę przed skutkami zwarć i przeciążeń co jest ważnym zabezpieczeniem instalacji elektrycznej.
Głównym podziałem wyłączników nadprądowych jest charakterystyka wyzwalania, którą oznacza się
literami A,B,C lub D, oraz wysokością prądu wyłączalnego.
- Charakterystyka wyzwalania typu A cechuje się natychmiastowym działaniem. W przypadku zwarcia bezzwłocznie dochodzi do rozłączenia obwodu. Wyłączniki te stosuje się najczęściej do ochrony urządzeń elektroniki.
- Charakterystyka wyzwalania typu B służy do ochrony niewrażliwych na przeciążenia termiczne odbiorników o niskich prądach rozruchowych
- Charakterystyka wyzwalania typu C stosowana jest w instalacjach o łącznej mocy sięgającej kilku kilowatów
- Charakterystyka wyzwalania typu D znajduje zastosowanie w silnikach o dużych mocach
Ważną cechą wyłączników nadprądowych jest przewaga nad tradycyjnymi wkładkami topikowymi, które wykorzystywane są głównie jednorazowo w przeciwieństwie do możliwości wielokrotnego użycia wyłączników. Plusem także jest wysoka czułość działania.
Sposób instalacji wyłączników nie powinien sprawiać kłopotów, gdyż mocowane są do szyny TH35, a instalacja podzespołu nie wymaga odkręcania całej grupy.
Wyłączniki występują w różnych odmianach 1,2,3 i 4 biegunowe dodatkowo z torem neutralnym lub bez a ponadto dostępne są także modele ze sterowaniem zdalnym (silnikowe lub elektromagnesowe)